Wyprawka noworodka, czyli czego NIE kupować

Wiesz, że spece od marketingu podskakują radośnie do góry, gdy tylko dowiedzą się, że oczekujesz na narodziny, szczególnie pierwszego, dziecka? Dobrze wiedzą, że wydasz absolutnie każde pieniądze, aby było mu komfortowo, wygodnie i pięknie jak w bajce (trochę o tzw. pieluszkowym zapaleniu mózgu wspominam tutaj). I będą starali się udowodnić, że nie uda ci się osiągnąć tego stanu, bez tych wszystkich pierdół, które wyrzucisz do kosza od razu po tym, gdy na własnej skórze (a raczej skórze dziecka) zorientujesz się, że nadają się tylko do tego, aby zbierać kurz, oraz zagracać i tak kurczącą się niemiłosiernie po porodzie przestrzeń. Im jestem starsza i bogatsza o pewne doświadczenia, przekonuję się raz za razem, że mniej znaczy więcej, i naprawdę, daję sobie rękę uciąć, w kwestii wyprawki dla noworodka ta zasada także się sprawdza. Zdaję sobie sprawę, że skoro upatrzyłaś sobie tę piękną podusię do łóżeczka i zestaw czterech startowych butelek do karmienia w promocyjnej cenie, to pewnie i tak je kupisz, w końcu często pierwszy raz w życiu, pod pretekstem wicia najlepszego gniazda dla swojego maleństwa, jesteś usprawiedliwiona z wydawania tych astronomicznych, nieograniczonych kwot, i co najlepsze  nikt nie zarzuci ci, że wydałaś je na głupoty. Gwarantuję, kac moralny przyjdzie później, za jakieś kilka miesięcy, kiedy już twoje maleństwo będzie na świecie. Jeśli wolałabyś go jednak uniknąć, skreśl z wyprawkowej listy zakupów przynajmniej poniższe rzeczy.

Ochraniacz, poduszka, kołderka, baldachim, maskotki w łóżeczku. Pięknie wyglądają, cieszą oczy rodziców, zagrażają życiu dziecka. Zagrażają, serio? Ano tak. To pikuś, że zbierają kurz, dzięki czemu potencjalnie sprzyjają rozwojowi alergii, gorzej że zabierają dziecku dostęp do cyrkulacji powietrza, co może być tragiczne w skutkach. Nie wiem przed czym ochraniacz miałby ochraniać noworodka, skoro taki maluch nie potrafi się nawet przewrócić z boku na bok, nie ma więc zagrożenia, że utknie główką między szczebelkami. Z tego też powodu lekarze i środowiska pro-dziecięce ostrzegają rodziców przed używaniem poduszek (nawet płaskich!) i kołderek w łóżeczku noworodka, a później niemowlaka do ukończenia przez niego przynajmniej pierwszego roku życia. Wyobraź sobie, co może się stać, kiedy taki maluszek zaśnie z noskiem wciśniętym w poduszkę, albo jednym z tych nieskoordynowanych ruchów nakryje sobie główkę kołderką? Myślisz, że będzie potrafił samodzielnie zmienić pozycję na taką, która nie zagraża jego życiu, lub czy zawsze będzie w stanie zaalarmować mamę, że coś mu przeszkadza? Nie. Pamiętaj, im więcej rzeczy w łóżeczku noworodka, tym większe ryzyko nagłej śmierci łóżeczkowej. I w imię czego? Lajkowanych zdjęć na Instagramie? Nie warto, chyba się ze mną zgodzisz?

Karuzela nad łóżeczkiem. Noworodek widzi mniej więcej na odległość, która dzieli jego twarz od twarzy mamy, gdy ta karmi go piersią, dodatkowo są to tylko duże kontrasty, słabo rozróżnia kolory (więcej informacji na ten temat umieściłam tutaj), na niczym nie skupia wzroku. Karuzela będzie naprawdę ostatnią rzeczą, która go zainteresuje i na 100% nie będzie to coś, co sprawi, że zaśnie. Nie ma potrzeby, aby karuzela była przy łóżeczku od razu, gdy wrócisz z maluchem ze szpitala do domu, tym bardziej że będzie ci po prostu przeszkadzać w jego pielęgnacji na początku waszej przygody, kiedy twoje ruchy będą jeszcze niepewne i odrobinę kanciaste. Jeśli będziesz chciała, o takiej zabawce możesz pomyśleć, kiedy dzidziuś będzie miał kilka miesięcy, wtedy będzie miała ona większy sens.

Cała drogeria kosmetyków, emolienty, maści na wszystko. To fakt, naskórek noworodka dojrzewa jeszcze wiele miesięcy po narodzinach, jest cieńszy od naskórka dorosłego, a jego powłoka lipidowa delikatna i krucha. To wszystko sprawia, że skóra dzidziusia łatwo ulega wszelkim podrażnieniom i nietrudno o takie atrakcje, jak potówki czy ciemieniucha. Czy w związku z tym naprawdę uważasz, że to, czego potrzeba twojemu dziecku, to cała góra kosmetyków w skład której wchodzi odżywczy kremik na twarz, kremik na wiatr i niepogodę, płyn do kąpieli, szampon do włosów, balsam do ciała, zasypka, oliwka, krem do pupy i zapobiegawczo sudocrem? Nie, zdecydowanie nie. Znowu, im mniej mazideł wklepiesz w ciałko bobasa, tym lepiej. A już broń panie boże nie sięgaj po emolienty, jeśli u twojego dziecka lekarz nie stwierdził azs, czy innych dolegliwości przy których się je stosuje. Nawet, jeśli reklamy w telewizji mówią, że te preparaty to najlepsze, co możesz dać swojemu maluchowi. Dlaczego? Z troski! Daj skórze twojego dziecka szansę, aby dorosła w sprzyjających jej warunkach, nie wyręczaj jej w niczym, pozwól wykształcić mechanizmy, które pozwolą jej funkcjonować w nowym, na początku wrogim dla niej środowisku. Jeśli od samego początku przyzwyczaisz skórę do wspierania z zewnątrz, gwarantuję ci, w momencie kiedy w końcu zdecydujesz się odstawić te wszystkie specyfiki, to doświadczysz buntu na pokładzie i ciężko już będzie wrócić na dobrą drogę bez tony chemii. To, czego w łazience na początek potrzebuje twoje dziecko, to w zupełności jeden płyn do kąpieli, jeden balsam (ale i bez niego można żyć) i jeden krem do pupy, do smarowania doraźnie, nie przy zmianie każdej pieluszki. Najlepiej wszystko o jak najprostszym składzie, bez udziwnionych dodatków i substancji zapachowych. Do tematu zapewne jeszcze wrócę, bo jako chemik nie mogę znieść tego, jak nieświadome niczego mamy dają się robić w konia na tym kosmetycznym poletku.

Wagon pieluch. Tak, wiem, po porodzie nie chcesz zajmować się głupotami i jeszcze z brzuszkiem znosisz do domu dziesięć paczek pieluch w rozmiarze 1, jednej konkretnej firmy, którą zachwalały znajome mamy. Stop! Wiesz, że pieluszki, tak jak kosmetyki, czy preparaty do prania ubranek, potrafią podrażnić skórę dziecka? Wiesz, że jedne pieluszki będą super dla danego malucha, a u drugiego nie wytrzymają ciśnienia i będą przepuszczać zawartość bokiem? Jeśli tak się stanie, to co zrobisz z tym zapasem pieluch? Będziesz mieć czas, żeby wystawiać je na grupy sprzedażowe? Właśnie. Dlatego na początek dla własnego spokoju zaopatrz się w jedno małe opakowanie pieluszek i obserwuj jak będą zachowywać się na pupie dzidziusia. Jeśli wszystko będzie ok, tatuś postara się o kolejne sztuki. A jeśli już chcesz być na maksa pragmatyczna, kupcie pieluchy w rozmiarze 2. Wycięcie na pępuszek w rozmiarze 1 to ściema.

Gąbka do wanienki, myjki, termometr. To kolejne gadżety, które możesz, a nawet powinnaś omijać. Gąbka i myjki to siedlisko brudu i bakterii, naprawdę chcesz, żeby dziecko miało z nimi kontakt? No dobra, możesz zmniejszyć siłę ich rażenia, jeśli po każdej kąpieli je wygotujesz i wysuszysz do sucha. Będzie ci się chciało? Bez termometru do mierzenia temperatury wody w wanience też doskonale sobie poradzisz. Wystarczy, że wykorzystasz trik naszych babć i mam, czyli włożysz łokieć do wody. Jeśli będzie przyjemnie ciepła (nie gorąca!), to znaczy, że kąpiel gotowa.

Niedrapki. Po pierwsze, dziecko nieustannie je ściąga i żeby się ich nie pozbyło, musiałabyś chyba obkręcić mu dłonie taśmą klejącą. Po drugie, ważniejsze, lepiej żeby dziecko mogło swobodnie poznawać świat przez dotyk, a dłonie właśnie do tego mu służą. Jeśli będziesz regularnie skracać pazurki pociechy, to naprawdę nic złego sobie nimi nie zrobi. Ewentualne zadrapanie zniknie w ciągu kilku dni bez śladu.

Butelki, laktator, smoczki, herbatki. Jeśli planujesz karmić piersią, to nawet nie powinnaś rozważać ich zakupu. Stanowisko drastyczne, ale wierz mi, jedyne słuszne dla twojej laktacji. Z najnowszego raportu NIK dotyczącego opieki okołoporodowej w Polsce wyłania się obraz tragicznej rzeczywistości, w której TYLKO 4% mam karmi piersią swoje pociechy w wieku sześciu miesięcy. To temat rzeka i na pewno będę jeszcze do niego wracać, tutaj jedynie wspomnę, że winą za ten budzący zgrozę stan należy obarczyć brak wiedzy o laktacji wśród przyszłych mam oraz kiepskie wsparcie okołolaktacyjne przez personel medyczny. Gdyby wiedza na ten temat była szerzej promowana, więcej kobiet wiedziałoby że, przeważnie na początku mleko nie wylewa się tak po prostu z piersi, że trzeba popracować nad rozbudzeniem laktacji, że mleko nie zanika z dnia na dzień, że KAŻDA butla podanego mleka modyfikowanego skraca naszą drogę mleczną, że podanie smoczka może zaburzyć odruch ssania i że maluszkom nie podaje się żadnych herbatek, wody gdy jest gorąco, a tylko i wyłącznie pierś. Na żądanie, czyli wtedy kiedy dziecko chce, nawet jeśli jest to co pół godziny. A nie jak w zegarku co trzy godziny. Jeśli naprawdę chcesz karmić piersią, to będziesz to robić. Żadne butelki i smoczki nie są Ci do tego potrzebne. A kupowanie laktatora, w razie w? Jeśli już, najpierw go wypożycz i sprawdź, czy jakiś będzie z tobą współpracował. Ja na przykład jestem zupełnie laktatoroodporna, nie potrafię odciągnąć z piersi nawet kilku kropli, a karmię z powodzeniem siódmy miesiąc. I wcale nie jestem w tej kwestii jakimś dziwnym przypadkiem.